آندوبگ اتومات 150سی سی برند Ajp (ارسال از تهران)

توضیحات

اندوبگ چیست و چه کاربردی دارد؟

اندوبگ با نام فارسی کیسه نمونه تخلیه یکی از اقلام مصرفی مورد نیاز در عمل های لاپاراسکوپی است که انواع و اقسام مختلفی دارد و در سایزها و حجم های مختلف توسط شرکت های تجهیزات پزشکی تولید می شوند.

یکی از این مدل ها، اندوبگ خودکار با حجم ۱۵۰ سی سی (۱۵۰ میلی لیتر) است که در ادامه به آشنایی، معرفی و ویژگی های آن خواهیم پرداخت.

استفاده از روش های کم تهاجمی در جراحی ها طی ۲۰ سال گذشته رشد چشمگیری داشته است.

جراحی های کم تهاجمی خصوصاً در جراحی های عمومی و عمل های زنان ایمن تر بوده و عوارض کمتری دارد، ضمن اینکه دوره ی نقاهت سریعتری نسبت به جراحی باز شکمی دارد.

در سال ۲۰۰۵ وقتی سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) دستیارهای ربات جراحی را برای افزایش بهره وری در جراحی ها تایید کرد، نقش جراحی های کم تهاجمی پر رنگ تر شد.

مادامی که دانش و تجربه در زمینه ی بازدهی ایمن جراحی های کم تهاجمی پیشرفت می کند، نرخ رشد این نوع از جراحی ها رو به افزایش خواهد بود.

به این نوع جراحی ها، عمل های لاپاراسکوپی گفته می شود.

با توجه به مزایای جراحی های لاپاراسکوپی نسبت به جراحی های باز شکمی، پزشکان به طور قابل توجهی به انجام روش های جراحی کم تهاجمی تمایل پیدا می کنند..

کیسه تخلیه نمونه آندوسکوپی (اندوبگ) چیست؟

اندوبگ یا کیسه ی تخلیه ی نمونه ی جراحی از مدت ها قبل در جراحی های لاپاراسکوپی برای برداشتن کیست ها و توده های اضافی مورد استفاده قرار می گرفت.

به تازگی نگرانی ها درباره ی انتشار سلول های بدخیم در حین برداشتن اجزای آلوده و بافت های سرطانی، منجر به استفاده ی بیشتر از کیسه های تخلیه ی نمونه ی آندوسکوپی برای خروج محتویات ضایعات عمل جراحی به داخل کیسه ی نمونه شده است.

کیسه ی تخلیه ی نمونه ی آندوسکوپی (اندوبگ) سال ها است که در جراحی های لاپاراسکوپی که جراحی های کم تهاجمی هستند مورد استفاده قرار می گیرد.

از اندوبگ ها برای برداشتن کیست ها و توده های اضافی از طریق برش های کوچک لاپاراسکوپی به جهت جلوگیری از نشت محتویات کیست یا توده در داخل حفره ی شکمی، استفاده می شود؛ مانند برداشتن بافت زائد (در موارد برداشتن بافت)، یا کیست (در مواردیستکتومی).

در این موارد کیسه ی تخلیه در داخل حفره ی شکمی قرار می گیرد و مایع درون آن ساکشن می شود.

این عمل به دلیل جلوگیری از ریختن محتویات کیست بدخیم (که ممکن است باعث انتشار آلودگی و پیشرفت بیماری شود) انجام می شود و مورد استقبال جراحان قرار گرفته است.

البته امروزه برای برداشتن توده ها یا کیست های خوش خیم هم از کیسه ی تخلیه نمونه استفاده می شود و عدم استفاده از آن می تواند برای بیمار در آینده خطرساز و آلوده کننده باشد.

اندوبگ های تولیدی شرکت آسیا جراح پیشرو با برند AJP از نظر اندازه (قطر و گنجایش کیسه) و تکنیک مورد استفاده برای باز کردن و استقرار کیسه متفاوت هستند.

متداول ترین کیسه های نمونه برای عمل های لاپاراسکوپی دارای قطر ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر هستند و امکان خروج بیشتر توده ها را به راحتی دارند.

این کیسه ها معمولاً برای ورود به شکم نیاز به فضای ۱۰ تا ۱۲ میلیمتری (که توسط تروکار ایجاد می شود) دارند.

از اندوبگ خودکار ۱۵۰ سی سی در عمل هایی که بافت مورد نظر جهت نمونه برداری و یا خارج کردن، کوچکتر از ۱۰ سانتی متر است معمولا مورد استفاده قرار می گیرد. تشخیص سایز و مدل اندوبگ مورد استفاده، پیش از عمل توسط روش های تصویربرداری مشخص می گردد.

اندوبگ های دستی و خودکار ۱۵۰ سی سی

اندوبگ ها از نظر روش باز کردن کیسه هم متفاوت هستند؛

کیسه های تخلیه ی نمونه ی آندوسکوپی (اندوبگ) در دو نوع خودکار و دستی استفاده می شوند که در نوع خودکار قابلیت باز شدن خودکار کیسه پس از ورود به حفره ی شکمی وجود دارد.

نوع دیگر هم نوع دستی است که کیسه پس از ورود به حفره ی شکمی، برای باز شدن نیاز به ابزار دارد که از طریق آن ها، لبه های کیسه را نگه می دارند.

شرکت آسیا جراح پیشرو مفتخر است که اعلام کند هر دو مدل اندوبگ های دستی و خودکار ۱۵۰ سی سی را با کیفیت بالا با برند AJP تولید کرده است.

چرا از اندوبگ استفاده می شود؟

علت اصلی استفاده از اندوبگ ها، آن هست که در عمل های کم تهاجمی (لاپاراسکوپی) برش ها کوچک است و جراحان برای خارج کردن ضایعات و نمونه های بزرگ از موضع عمل، با چالش مواجه اند.

یک رویکرد در این زمینه استفاده از کیسه ی تخلیه نمونه (اندوبگ) است.

پس از اتمام برداشتن بافت یا نمونه، نمونه برداشته شده جهت خروج از برش جراحی در داخل کیسه تخلیه ی نمونه  قرار می گیرد که در نتیجه ی آن، احتمال تماس نمونه با حفره ی شکمی و محل برش به حداقل ممکن می رسد.

استفاده از کیسه ی تخلیه ی نمونه از این جهت پر طرفدار شده است که از انتشار عفونت جلوگیری می کند و مانع ریختن مایع و محتویات نمونه درون حفره ی صفاقی می شود.

همچنین خطرمتاستاز (metastasis) محل خروج نمونه را در مواردی که نمونه ها و بافت ها، بافت های خطرناک سرطانی هستند را به حداقل می رساند.

با وجود اینکه استفاده از کیسه های تخلیه ی نمونه برای استخراج بافت در جراحی های زنان به میزان زیادی رضایت بخش بوده است، باید توجه داشت که اندوبگ های موجود از نظر ساخت، اندازه، دوام و شکل بسیار متفاوت اند که این موضوع ممکن است باعث سردرگمی برای انتخاب کیسه ی بهینه برای عمل جراحی شود.

در آوریل ۲۰۱۴ ، سازمان غذا و داروی امریکا استفاده از نیرو محرکه برای برداشتن نمونه در حین جراحی با حداقل تهاجم (مثل عمل لاپاراسکوپی) را توصیه کرد و شیوع ۱ در ۳۵۲ مورد سارکوم رحمی (Uterine sarcoma) غیرمنتظره و ۱ در ۴۹۸ مورد لیومیوسارکوم رحمی (Uterine leiomyosarcoma) غیرمنتظره در بین زنان تحت هیسترکتومی یا میومکتومی برای لیومیوم خوش خیم را پیش بینی کرد.

از آن زمان به بعد، خطر سارکوم (سلول های سرطانی بدخیم) مخفی رحم، از جمله لیومیوسارکوم در زنانی که تحت عمل جراحی با استفاده از کیسه ی تخلیه ی نمونه قرار گرفته اند، بسیار کمتر تعیین شده است.

در هر حال اهمیت بالای نمونه برداری بالینی بسیار بالا است و اینجا است که نقش کیسه ی نمونه برداری مشخص می شود.

دیگر مثل قبل از خرد کننده ها (Morcellator) استفاده نمی شود و مجامع پزشکی دنیا توصیه می کنند از ابزار های مهار کننده در نمونه برداری (مثل اندوبگ ها) در جراحی ها استفاده شود.

پس از نمونه برداری، نمونه را درون ابزار محافظتی مهار کننده ای مثل کیسه تخلیه نمونه (اندوبگ) قرار می دهند و جراح با استفاده از تکنیک های برش سرد (cold-cutting)، آن را از محل برش ایجاد شده برای لاپاراسکوپی یا حتی کلپوتومی (colpotomy) واژینال (برای نمونه های حجیم) خارج می کند.

آسیب شناسی

جراحان در بیشتر موارد بر اساس مطالعات تصویربرداری و معاینه های فیزیکی، می دانند که با چه توده و بافتی در حین عمل جراحی مواجه خواهند شد. بر همین اساس سایز و ابعاد اندوبگ مورد نیاز تعیین می شود.

دو ویژگی مهم و رایج برای مدل و سایز نمونه اندوبگ مورد نیاز و همچنین ابزارهای نمونه برداری، اندازه نمونه (ابعاد) و نوع بافت آن (جامد، کیستیک، بافت نرم یا مخلوط) است.

اندازه توده می تواند از کمتر از ۱ سانتی متر تا بزرگتر از رحم فیبروم ۲۰ هفته ای باشد.

هنگام نمونه برداری نوع بافت به دقت بررسی می شود ، زیرا توده های نرم و پوسته پوسته مانند کیست تخمدان و کیسه صفرا در مقایسه با تومورهای جامد یا کلسیفه شده (calcified tumors) مانند رحم فیبروماتیک ، قسمتی از روده و یا طحال یا یک درموئید بزرگ با اجزای جامد، راحت تر خارج می شوند و در داخل کیسه جای می گیرند.

شکل نمونه نیز معیار مهمی برای انتخاب کیسه ی نمونه برداری است.

معمولا کیسه های تخلیه ی نمونه، مخروطی شکل و با ابعاد مختلف هستند، از این رو اگر در انتخاب کیسه ی متناسب با ابعاد نمونه و یا بافت آن دقت نشود، ممکن است نمونه به طور کامل در داخل کیسه جای نگیرد و در این صورت ممکن است عملیات برداشتن ایمن نمونه یا بافت بی اثر شود.